әуеншіл

сын. Әуенді жақсы көретін, әуен салатын. Бұл бірақ – тығырыққа тірелген сары уайым емес, кездейсоқ қара шыбын қонса, «дың» ете қалатын домбыраның шегіндей әсершіл, ә у е н ш і л толқыма көңіл сырын байқаймыз (С. Жұмабеков, Гүлзар, 4).